Η τελειότητα είναι κάτι που ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά....έρχεται αφού υποστείς πολλά ''σημάδια'' και ''γρατζουνιές'' και είναι συνηφασμένη με την απουσία αυτών....Τα ''σημάδια'' και οι ''γρατζουνιές'' είναι οι ίδιες για όλους αλλά ο καθένας τις βλέπει διαφορετικά....Στιγματίζουν εσένα και τον καθένα που τις βλέπει με τρόπο μοναδικό και ξεχωριστό....Αυτά τα πλήγματα όμως είναι που εν τέλη σε μεταμορφώνουν σε αυτό που ονομάζεται άνθρωπος....
Διότι ανθρωπος ειναι αυτος που κυριεύεται από συναισθήματα
Ανθρωπιά
ουσ θ ανθρωπιά συναίσθημα κατανόησης και συμπαράστασης προς τους άλλους
Παραθέτω ένα απόσπασμα απο ενα ποίημα της Ζωής Καρέλλη
Δεν κλαίω, ούτε τραγούδι ψάλλω.
Μα γίνεται πιο οδυνηρό το δικό μου
ξέσκισμα που τοιμάζω,
για να γνωρίσω τον κόσμο δι' εμού,
για να πω το λόγο δικό μου,
εγώ που ως τώρα υπήρξα
για να θαυμάζω, να σέβομαι και ν' αγαπώ,
Εγώ πια δεν του ανήκω
και πρέπει μονάχη να είμαι,
εγώ, η άνθρωπος.